Te weinig ogen om dit allemaal op te nemen!

Wat gaan de tijd toch ook snel, ik zit hier nu een week en zo voelt het nog niet. Elke dag is een nieuw avontuur en ik maak elke dag weer mooie herinneringen.

Vorige week zaterdag 15 maart was het eindelijk zo ver, ik vertrok deze dag voor mijn stage naar China toe. Na een lange vlucht van 11 uur kwam ik zondag ochtend 16 maart aan op de vluchthaven van Hangzhou. Na het laatste door de immigratie dienst te zijn gegaan kon ik gelukkig zo me koffer van de bagage band af halen. Daar werd ik opgewacht door een andere stagiaire en de chauffeur en werd ik naar het hotel gebracht waar ik lunch had met mevrouw Ding. Na van alles geprobeerd te hebben van wat hun hadden besteld dacht ik van dit wordt wennen want nu is het echte werk begonnen en aardappels of brood staan niet op het menu van het hotel. Ook heb ik de andere stagiaire ontmoet. En mijn hotel kamer, wat een luxe!

Helaas sloeg na een paar uur de slaap wel hard toe, maar ik kon 's avonds niet slapen helaas door mijn jetlag. Om half 4 's nachts viel ik eindelijk in slaap na de uren die ik staarde naar mijn plafond. Alleen wilde ik de volgende ochtend, nou zou maar zeggen middag niet te lang in bed blijven liggen anders kwam ik nooit van de jetlag af.

Die avond 18 maart heb ik ook een van de managers ontmoet en vroeg aan mij of ik al moe was maar nee antwoordde ik want de vermoeidheid was nog niet toe geslagen, dus ben ik met Hey Man mijn Chinese collega die Engels spreekt 's avonds naar het vliegveld gegaan om de Hong Kong crew op te halen die hier in het hotel verblijft. Helaas ging het niet zoals gepland dus ipv om 12 uur naar het vliegveld te gaan was het half 2 geworden en lag ik om half 4 weer in me bed. Maar de eerst stage uren waren gemaakt.

Woensdag 19 maart ben ik maar een einde gaan lopen om de omgeving te bekijken, hier in Xiaoshan blijven ze maar bouwen en bouwen en hoe hoger de gebouwen hoe beter denk ik. Maar als ik uit mijn hotel kamer kijk zie ik ook een aantal bergen met veel groen. Misschien later dat ik die ga bekijken. Dus na een aantal straten ingeschoten te zijn ben ik wat foto's gaan maken. Maar het is hier wel wennen als je op straat loopt. Want hier in China is het gewoon zo verschillend, overal scooters en fietsers die toeteren en auto's die over al rijden en parkeren als je even de weg wilt oversteken moet je goed uitkijken of er geen auto aan komt maar gelukkig stoppen ze wel voor je maar je went eraan want nu loop ik maar gewoon als een kip zonder kop de weg over en ja hoor, ik kijk wel of er geen auto's aankomen. En ook hier kijkt iedereen me aan, het voelt alsof je naakt over straat gaat. Want ze kijken je echt met open mond aan en blijven je zo lang als het kan aanstaren. 's Avonds ben ik ook uiteten geweest, in een restaurant waar je het eten pakt wat je wilt en daarna in een bak met kokend water doet en wacht toch het gaar is. Heb heel veel geprobeerd en sommige dingen waren echt verdomd lekker. Daarna zijn we doorgegaan naar een KTV oftewel KARAOKE! Het was heel gezellig ook al verstond ik er helemaal niets aan maar de sfeer was echt leuk.

Vrijdag 21 maart was me eerste stage dag. Van 9.00 uur tot 17.00 met een uurtje pauze tussen door, maar het werk is nog niet zo uitdagend maar misschien is het even wennen. Want ik kan helaas geen receptie werk doen omdat er bijna alleen Chinese gasten zijn en ik versta de taal nog niet echt dus dat gaat lastig. Dus ik loop rond in de lobby en zorg dat het netjes eruit ziet en als ik even een pauze wil nemen dan loop ik even naar het kantoortje om te zitten. Maar het werk is voor namelijk kussentjes en tijdschriften recht leggen en lief lachen. En na werk tijd lekker eten in het restaurant wat voornamelijk bestaat uit sinaasappelsap, fruit, tomaten soep, lam kebab en chocolade honing cake. Maar het is lekker en ik eet al wat meer en nu ga ik elke dag wat nieuws proberen want ze vonden in het begin dat ik te weinig at en nu vinden ze dat ik of te veel bestel of dat ik niet gevarieerd genoeg eet. Maar alles wat zij hier niet kennen is voor hun vreemd en ze vragen ook waarom ik het dan niet eet of waarom ik dat zo doe. Maar ik zeg gewoon dat ik het niet lekker vind of dat ik het gewoon zo gewend ben.

Zaterdag 22 maart mocht ik weer aan de slag in de lobby, ze vonden me stil maar het is ook lastig om je in een gesprek te mengen die in het Chinees gevoerd wordt. Maar ik kwam al wat losser en knoopte al wat gesprekken aan en ging ook maar even achter de computer zitten om te kijken hoe het hier gaat als je achter de balie zit. De gasten kwamen wel naar me toe maar helaas moest ik ze door verwijzen naar mijn andere collega's. Maar wat een chaos als hier een groep met Chinezen aankomt in het hotel. Hier moet een kopie van en ondertekend worden en dit moet gescand worden, maar ik denk dat het zo'n chaos is omdat ik het anders is. Ook hebben wij in de bibliotheek tafeltjes staan waar ze eten en drinken kunnen pakken en dat kan daarna opgeruimd worden. Het is te minste iets wat je kan doen. Maar onderling is het wel erg gezellig en daar gaat het om!

Vandaag had ik weer een dagje vrij, dus ben ik weer gaan wandelen om de omgeving te zien. Ik was van plan om naar Dungho Lake te lopen en had de route in me hoofd geprent maar helaas nog niet gevonden. Ik was een beetje verdwaald maar heb toen maar een van de bergen beklommen om een beter uitzicht op de stad te hebben. Maar wat een uitdaging dat het zo veel trappen waren wist ik ook niet maar het was het waard. Een mooi uitzicht gekregen en ook mooie foto's kunnen maken maar weer naar beneden gaan was veel gemakkelijker en vond ik ook veel leuker!

Morgen gaan we weer aan de slag voor weer een stage dag en volgende week komt er als het goed is weer een nieuwe update!

Dikke kus!