Nasi & Bami.

Ik zit hier nu al ruim een maand in China, maar voor mijn gevoel zit ik hier veel langer. Alles gaat nu zo zijn gangetje! Ik weet alles al te vinden in het hotel en ze beginnen zelfs nu aan mij te wennen, maar als we weer een nieuwe collega hebben kunnen ze het toch niet laten om even me met open mond aan te staren. Maar tegenwoordig kijk ik er niet meer raar van op en denk bij mezelf laat maar lekker zitten, alleen sinds ik een paar weken geleden mijn naamplaatje heb gekregen vinden ze het toch wel interessant om te willen weten hoe ik heet. Vooral als ik sta te wachten op het vliegveld of als ik bij de kassa sta van de supermarkt. Heel ongemakkelijk eigenlijk want het lijkt net of ze ergens anders naar staren, maar om nou een chinees een mep te verkopen lijkt me niet zo handig.. Dan denk ik ook laat ze maar kijken want die mensen zie ik toch waarschijnlijk nooit meer van mijn leven en of ik ze voor een tweede keer herken is ook een raadsel.

De eerste twee weken ging ik best veel op pad om de omgeving te bekijken maar daarna heb ik dat niet zo veel meer gedaan. Best jammer eigenlijk maar als ik vrij ben is het gewoon heerlijk om in bed te blijven liggen en gewoon niets te doen! Maar af en toe schop ik mezelf uit bed om wat met mijn lieve collega's te gaan doen oftewel als ik naar de wat grotere supermarkt ga en ik dat niet aan mij collega Merlin vertel dan wordt hij 'boos' want als ik daar heen ga moeten we samen gaan want anders gaat hij niet. Nou en na twee keer het vergeten te vragen doe ik het nu maar toch wel, haha. En dan kom ik weer in mijn hotel kamer met droog brood met chocolade en een paar zakken chips, beter groots inslaan dan elke dag naar de supermarkt moeten lopen. En de rest haal ik allemaal in het supermarktje dat hier in de shoppingmall zit naast het hotel.

Ik ben ook al helemaal in mijn ritme, oftewel rond 2 uur 's nachts naar bed en rond 12 uur 's middags er weer uit. Wat helaas wel een nadeel is want rond 8 uur 's ochtends loopt hier de housekeeping al te schreeuwen op de gang en het bordje NIET STOREN! trekken ze zich ook niets van aan want ze kloppen twee keer, bellen daarna aan en kloppen nog een keer en voordat ik bij de deur ben staan ze al in me kamer en sta ik met me slaperige hoofd net naast me bed en dan houd ik me maar netjes en wijs ze maar weer de deur en zeg ik kom maar om 2 uur terug als ik aan het werk ben en probeer ik weer verder te slapen. Maar ze maken wel netjes alles schoon en zorgen weer voor nieuwe handdoeken dus ik moet ze wel een beetje te vriend houden.

Ook is mijn kamergenootje Lina aangekomen! Eindelijk, zit ik niet meer echt alleen hier in het hotel en kan ik lekker Nederlands lullen en ook roddelen over de collega's haha! Oftewel ik ben weer naar een andere kamer verhuisd, maar waarschijnlijk is dit voor de komende 14 weken dat ik hier blijf. Maar het blijft ellendig om elke keer weer en weer te verhuizen.

Ook hebben wij twee schildpadjes gered van de dood! Hier is het gebruikelijk dat je een klein schildpadje koopt, te koop voor 30 cent, hier een ketting van maakt en met een levende schildpad om je nek gaat lopen! Gewoon absurd, dus dachten Lina en ik wij gaan net als een andere stagiaire die al een schildpadje heeft ook twee schildpadjes kopen. Zo gezegd zo gedaan, Lina is direct naar de supermarkt gelopen en heeft er twee gekocht. Ook een bakje waar ze in konden blijven, dus nu hebben wij twee roommates! En ze hebben de toepasselijke naam gekregen van Nasi & Bami.

Gister hebben wij hier ook gezellig Koningsdag gevierd! Ja ook hier in China is er wel een gek die een feestje organiseert in een bar en een paar gekke Hollanders komen er wel op af! Alleen helaas is het niet zo groot als in Nederland maar het was een goed initiatief! We hebben ons zeer vermaakt.

Dikke kus!